Onom.:
Orti Alferiz. (AN, 1233). GLarr SJ 225.
(Lcc, Lar),
alferiz
,
alperez
.
Alférez, oficial de menor graduación, inmediatamente inferior al teniente; alférez, oficial que llevaba la bandera en la infantería y el estandarte en la caballería.
Konsolatu oi da Profetisarekin, / eskuren duela alferiz Matxin.
PasqTo 21s.
Orai gerlako bandera / Du alferizak [<alferizac>, acaso por -tz-] ahurrera.
O Po 64.
Egiten dira bein alferez, gero kapitan, gero koronel.
Mb IArg I 221.
Domingo de Irizar Alfereza.
Izt C 471s.
Don Antonio de Arriola Alferez, Kapitan Don Pedro Vicuña-ren, eta gero Sarjento nagusiaren aiudante Lombardian.
Ib. 476.
Gaur zireanak kabo, eta besterik ez, / Agertzen ziralako biarko alferez.
AB AmaE 255.
Gudari buruz ausartsu jokatu ziralako alferez izendatuak izan ziran egunetik.
EAEg 29-12-1936, 678.
Kapitana eritu zuten; tenientea eta bi alferez ere bai.
Salav 95.
Stolin alferezaren egitadak.
Alzola Atalak 95.
Presentatu nintzan alperezarengana.
BBarand 132.
v. tbn. Yanzi 164. BBarand 141. AZink 106.