Sepultar.
Egun askotan ni ebili naiz, / ez dot edugi ditxarik, / ene lindea, zu ekusteko; / banago sepultadurik.
Lazarraga A7, 1171r.
Sepultatu zuela, jaitzi zela linbora eta eren egunean resuzitatu zela illen ertetik.
OracAr 206.
Izan zan kruzifadua, illa eta sepultadua.
Bet 6 (v. tbn. en el mismo contexto VJ 8 sepultedue y OA 3 sepultatua
).
Sepultatu zuen bere exerzitu guziarekin itsaso Rojo o gorrian.
FamInst 889.
Beraz zuben artian dago bakarrik zentzun, ta jakiturija gustija, ta zubek illda sepultauko da zeubekaz.
JJMg BasEsc 155.
Obipetu edo sepultadu ebeen atxian idigiriko sepultura barri baten.
Astar I 70.
v. tbn. Arz 18. Zuzaeta 83. CrIc 44. FrantzesB I 157. CatLlo 5.