1.
(
-au G-azp ap. ZestErret
) .
(Vb.). Chupar.
v. txupatu.
Errukitasun gabe / egiñ eriotzak [trikuak], / odola zupatzeko.
MendaroTx 207.
[Basoak] ez dio uzten urari nola-nai joaten! Bertan bear zaitut, esango balio bezela, pixka bana, pixka bana, edateko ta zupatzeko.
Munita 104.
Endemas ankan gañen ibilltzen asi artekon nere bular gaxok eerki zupatu zizkitenan.
(AN-gip).
PPer FLV
1987, 192.
(Uso fig.).
Banituen jokorako lagunak. Or ikusi ditut ixtilluak! Aien begian itxi erekiak; [...] larri ibilli dituzte nere erriala zupatu arte.
Ill Testim 8.
Illoba zarpaillen batzuk, geienaz ere, bilduko zaizkizu, ezurretaraiñoko guzia zupatu bearrean.
Mok 9.
2.
(Uso sust.).
"
Kokakolai zupau earra emantziok
"
ZestErret.
ZUPA ETA ZUPA.
Chupando continuamente.
Baserritarrek txalia bete mami-mordoska jartzen zieten eskugañean [neska mutillei]. Urrena, zupa ta zupa geldiro abiatzen ziran. Lenbizi, nekez bazan ere, eskuko zuria kendu ta gero gorritzeraño.
Anab Don 39.
ZUPA-ZUPA EGIN.
"
Zupa-zupa in, likidoren bat xurgatu"
ZestErret
.