garastatu (FSeg ap. A.),
garuztatu (-au V-m ap. A
).
Regar; rociar.
Ontzi bat gora yaso ta illotza txirrioan iru bider garastatu zun.
'Cubre el cadáver con triple libación'
.
Zait Sof 173.
Intzez garaztaturik.
Ib. 125.
Garaztatu neurri otzaz zure aserrearen sugarra.
Amez Hamlet 117.
Zutaz egarri diran animak [...] Zuk garaztatzen dituzu iturri izkutu eztiz.
Or Aitork 394.
Edendik ibai bat sortzen zan, baratza garastatzeko.
Ol Gen 2, 10 (Urt ihinztatzeko, Ur erregatzeko, Dv urztatzeko, Ker bustiteko).
Lurriña bakarrik igotzen zan lurretik lur azal guzia garastatuaz.
Ib. 2,6.
Euri adiskidetsuz garaztatu ditzala.
Ibiñ
Virgil
109.
[Illargizko txirrindolak] bere dizdiaz garaztatzen dau / lurraldea ta etxola.
Atutxa Mugarra (ap. DRA).