1. (Ht VocGr 343 (-ñtsu); -kh- SP, Urt I 177, Gèze, Dv, H).
Sucio. "Crasseux" SP y Ht VocGr 343. "Adiposus, squalidus, zikhintsúa, [...] zithála, likhitsa, lohia " Urt I 177. "Sale, sali, souillé" Gèze. "Saligaud" Dv. "Sale, plein d'ordures" H.
Parisko kale batean / etxe zikiñen artean / bat dago zikiñagoa, / [...] / an bertan dut lan egiten / axotez beztuz paperak. / Seiak jo arte ezin erten / aspertzen naiz, lor betean, / büro zikintsu batean. Mde Po 41.

2. "Soez, porcachón" A.

3. Vil, miserable, despreciable (usado tbn. como insulto).
Gaitzitua lehoina, berea golkoan, / zaparta, zarrapoka, zen heinbat harizan, / dena sarraski gero, hila zelakoan, / [...]. / Eta zikhintsu txarrek gezurra sinhetsi! Ox 131. Ez zitzaion hitz bakar bat baizik eskapatu: "Zikintsuak!". GH 1970, 380. Urde zikintsua, burjes xiki estu zikina, merezi huke leher henzadan! Mde HaurB 77. Zer ziren haren epaile izatera ausartzekotz? Gorrotoz gorrotatzen zituen, bai, zintzo eta zuzen zikintsuok! Ib. 78.

4. Sucio, que se ensucia fácilmente o fomenta la suciedad.
Egungo egunean ez dute zurik hanbat ikusi nahi barroki barnean, zikintsu dela zura, mikrobak hazten eta gordetzen direla zur arteketan. Egunaria 1966 (5) (ap. DRA ).