1.
(BN-baig),
mehagune (BN-ciz-mix),
megune (B, Sal),
meune (V-ger, G-to; mehu- S)
Ref.:
A (mehegune, mehagune, megune, meune);
Lrq (mehüne)
.
Vado.
"Endroi étroit (S)"
Lrq.
Atakatu zituen Españako soldaduak [...] Bidasoako ibaiaren me-une eta zubitik.
Izt C 389.
Badaki [ibaiaren] zoin mehegunetarat heda; pirogulariak manatzen ditu.
Prop 1902, 133.
2.
(BN-baig), mehagune (BN-ciz-mix),
megune
(B, Sal),
meune
(G-to; mehu- S),
mee-una,
meuna
(V-gip). Ref.: A (mehegune, mehagune, megune, meune); Iz LinOñ 181; Etxba Eib (meuna).
"Trecho de delgadez, p. ej. en la extremidad de un palo, etc." A. "Parte delgada de cuerdas, paños" Ib. "Ona emen egurraren lodi-meuneak, meenetik asita lodieneragiñokoak, he aquí las partes delgadas y gruesas del leño" Ib. (s.v. egur). "Punto débil. Arixa meunatik etetzen da" Etxba Eib. "Ariaren "miar-mankaak" edo "me-unaak"; andik biurtuezkero "tirt" eteten zan aria" Iz LinOñ 181.
Ari desberdin egiñaren lodigune ta meegunea: nodos y vientres
.
Or Eus 104n.
Mee-unatik goria (lepotik gorakoa), gizonik geienak alperrik daukate.
And AUzta 103.
3.
(BN-baig ap. A
),
mehagune (BN-ciz-mix ap. A; Lh),
megune (B, Sal ap. A
).
"Rato de escasez, p. ej. en ciertos meses del año"
A.
"Journées les plus courtes de l'année"
Lh.