(BN-ciz ap. A
; SP→Dv, H).
Eco; ruido, zumbido.
"Bourdonnement. Écho. Erleek arada egiten dute
"
SP.
"Ruido producido por la piedra que cae de las nubes"
A.
Cf. 2 arrada.
Aireak ihardasten du kantuaren aradaz, / baita sainduak zerbitzen kantatzeko paradaz.
EZ Man I 132.
Trunpeta klarak duela habarrotsa ailtxatzen, [...] / Aire eta mendi gorek ihardasten aradaz.
Ib. II 53.
Errepikatzen dute / maniurez artzainek, / aradari lehiaz / ihardasten larrainek.
EZ Noel 54.
Izkolaka eman zen errege gaizoa / Bethe aradak zuen lamia zilhoa.
"Tout son antre en résonna"
.
Gy 212.
Eskualdunen irrintzina / Deiadar, luze, samiña. / Aradaz arada badoha / zelhai mendietan barna.
P. Bidart Eskual
851 (1903) 4.