1.
(Lar, Añ, H) .
(Sust.).
Poco, pequeña cantidad.
(Dim. de urri).
"Poquillo"
Lar, Añ.
Gure urritxoa aski baitzitzaigun.
Ol Tob 5, 25 (Dv gutia).
2.
(Dv) .
(Adj.).
Pobre, escaso.
Mai urritxo bat aski zait neri / ondo ornitua pake onez.
"Pobrecilla mesa"
.
Otag CancB
III 334.
Ordurarteko olerkietan erabiltzen zan itz-eli urritxoa ugaldu zan.
Zait EG
1950 (1), 6.
3.
(Adv.).
(Estar, andar, etc.) escaso.
Lana urritxu dabilenean batez be, langilleak banezean artuta, ugazaba batzuk buztarri gogorregia ezarri nai izaten dautse.
Eguzk GizAuz 165.
Pobremente, austeramente.
Bear-bearrekoa baño eztau eralgi nai; urritxu bizita, urtean bi milla lauerleko aurreratzen ditu.
Eguzk GizAuz 147.