1.
(H)
(H). Viajero. v. 1 bidezko.
Bidekoa moment oro da behatztopaturen / Eta ezta ibilltzera bidetan ausarturen.
EZ Man I 77.
Bestalde, gaiztakerien artean ba-dira: kalte egin-naia [...]; besteren ona ukan naia (lapurrak bidekoarena).
"Latro viatori"
.
Or Aitork 67.
2.
"Viático, vianda para el camino"
A.
Cf. Lç Lc 9, 3 eztezazuela deus eraman bidekotzát, 'pour le chemin'.
Eta ez duzu jasanen libro uzten duzuna eskuak hutsik goan dadien. Bainan bidekoa emanen diozu arthaldetik, selharutik eta lakotik.
Dv Deut 15, 13s (Ol emariak, Ker zerbait
).
Bagintuen oraino bidekotarik botoila bat arno, bi haragi zafla, eta ogi erdi bat.
Prop 1897, 139.
Pasaje.
Ameriketara joan nai ba dezue, bidekoa pagatuko dizuet.
Or SCruz 118.
3.
"Pasacalle. Txistularixak bidekua joten asi zienian jentia kale aldera abixau zan
"
Elexp Berg.
.