1.
(Urt IV 44, Lar, PMuj),
buru-estalgi (Foix),
burustalki (Lar, Bera app.),
burestalki (PMuj).
Tocado (en gral.).
"Islán, cierto velo de mujeres"
Lar.
"Albengala, adorno que usaban los moros en sus turbantes [...], Mairuen buru estalkiko gala, oiala
"
Ib.
"Papahigo de camino, bideko buru estalki luzea
"
Ib.
"Capote, manta, kapotia, bürüestalgia
"
Foix (Lhande transcribe erróneamente burnestalgi).
v. buruko.
Gure euskaldunen buru estalkija zan, da ta izango da txapela edo kapelia.
Mg PAb 201.
Ikusten dituzu orrako emakume arpegi ubelori, begirada sosegu, burustalki txuri eta soñ beltzezko oriek?
Ant EE
1884b, 284.
Emakuma zarrenak [...] ule zuri ondo orraztuak burustalki (toca) zuri garbi baten azpian gordeten zituan.
Ag AL 10.
Alde artako aldezka osoa kendu beste kalterik ez zion egin, eta, bide batez, buru-estalkiaren puska aundia eraman, belarri erdia ezik.
"
Celada"
.
(Quijote IX)
Anab RIEV
611 (AIr ib. 605s burdinezko zapela, Ldi RIEV 1929, 210 buruburniki
).
Moja-etxe bat ez dala illobia, moja-jazki bat ez ere il-kutxa. Ta buru-estalki zuriaren barrenen iraungo dutela oraindik bi begi beltz eder maitagarriak.
Alz Ram 80.
Len be ezauna zara emen inguruan; baña buru-estalgi orregaz Bilbaoko zapatrakirik ospetsuena ixan biar dozu.
Kk Ab II 15 (se refiere a un casco de lancero).
Adar tankerako buru estalki tontortsua urrez eta sedaz apaindurik zun.
Etxde AlosT 77.
2.
Cubierta.
Zuberoko etxeai ezin esan tellatua dutenik, teilla ordez arbelez baitute buru-estalkia.
Etxde JJ 8.