1.
(V-ple-ger-m, G-azp; Lar, Aq 228, Añ, Dv, H)
Ref.:
A (eri, erpuru)
.
Dedo pulgar; dedo gordo del pie.
"Pulgar"
Lar.
"Dedo pulgar"
Aq, A.
"Pouce"
Dv, H.
"
Erpurua, beatzaundia"
ZA RIEV
1928, 591.
v. erkoro.
Eskuiko erpuruarekin hiru gurutze egitea.
CatOiq 18.
Eskumako erpuruagaz.
Itz Azald 9.
Erpuruaz (beatz andiaz) esku-muturra yotzen duena sorgina omenda.
A EY I 380.
Atxillotu zuten ta esku-oñetako erpuruak moztu zizkioten.
'
Summitatibus manuum ac pedum'
.
Ol Iud 1, 6 (Ker erpuru
).
v. tbn.
KIkV 6.
2.
(BNc ap. A; Lh (+ -ph-)).
"Yema de los dedos"
A.
eri-buru.
Punta del dedo.
Orok Joan-Eder dohakabea erhi-buruaz erakusten ari direlarik.
Barb Sup 27.
3.
+
eripuru.
"
Erphürü, bi erhi mokoz har daiteken bezanbat"
Alth in Lander RIEV 1911, 598.
"(S; Foix), pincée de quelque chose"
Lh.
"Pincée, erpuru, erhitara, presa
"
T-L.
v. erpurutara.
Bere ezti urina araphizten zaio thia bezala egiten den tizanan, erhipuru bat edo biga litrakal.
Alth Bot 13.