(Bera),
eztun.
Aro, anillo.
(Neol. creado por AG a partir de erastun , interpretado como eri-estun (AG 1015)).
"
Oñestun 'grillo', de oin 'pie' (Arriand Euzk 1911 (n.º 11), 378n). Cf. además estundu 'rodear'"
en Ozama 1899 ["Gautegiz-Arteagako seme bi"]" NeolAG.
Cf. bekostun, burestun.
Bozu buruban eriñotz-estunik.
AG 2412.
Gabi-kirtenak bere luzeera guztia burdiñazko eztunez gogortuta du.
Zubiau Burd 103.
Baserritarrok [...] estekatzen zituen abereok, orman egozan estun eta burdiña kakoetan.
Erkiag BatB 50.
[Huntziko leihoak] biribilak, [...] urrea bezain distiratsuzko latonezko estunez inguratuak.
Osk Kurl 126.
Artz batek dantzan egiten zuan [...] sudurretik estuna ta katea zintzilik.
Ib. 86.
GALTZA-ESTUN.
Cinturón.
Giltz ori galtz-estunetik esegita eroian.
Or Tormes 37.