1.
(G; H),
aztopo (H),
aztapu (AN-araq)
Ref.:
A;
A Apend (aztapu);
Satr VocP (aztapu)
.
Tropiezo.
v. behaztopa,
oztopo
(2)
.
Alkarganako duten amodiozko naitasunaren bidez gaztelimuriturik, bear ez litzakean aztaporen batean irristatuta erortea.
Izt C 237.
Ez degu, bada, zer miretsi zoragarritutako gazte argal oen aztapoaz.
Ib. 238.
2.
Traba, obstáculo.
"Achoppement"
H.
Datorrena datorrela nondik nai Probinzia au asaldatzera, mendi gogorrean izango du, nai ta nai ez, lenengo aztapoa.
Izt C 33.
Zer neke eta aztapoak bidean, eta isekak eta farrak errian eraman bear izan zituen jakitea eta esatea, erraz ez da.
Lard 146.