ate-eize .
(En casos locales de decl. sing.).
Acecho; vigilancia.
Itaz beste danai ez batxo jaramon, / aizen orri, orde, ate-eizean (espiando) egon.
Loram 133.
Oro-begi, mutilla; katua, ataizean; / barea aitonak dizu erre burtziñean.
"
Los gatos se ponen en acecho"
.
Or Eus 12.
Suge onak, galgarri ez-baiñan ataizerako zugur eta izadia bear aiña aztertzen dutenak, egindakoak ulertuz betiera dakusaten.
Or Aitork 403.
Emaztegaiaren atal baita, eta aren ataizean dago; senargaiaren adiskide baita, eta aren ataizean dago.
"
Zelat"
.
Ib. 389.