1.
eskeingai (A),
eskeinigai.
Víctima (de un sacrificio).
Azkue cita incorrectamente a Uriarte (eskeingai por eskeñi gai que aparece en éste).
Ona emen, esan zuen, sua eta egurra: non da eskeñi gaia?
Ur Gen 22, 7 (Dv bitima, Ker erre-oparitarako bildotsa, Bibl erre-oparirako bildotsa).
2.
Ofrenda.
v. eskaintza.
Eskingai ta opariak eskiñi dagizan.
Ker He 5, 1 (He, Dv, TB, IBe emaitza, Ol, IBk emari
).