(L, BN ap. A (s.v. afal)
; Dv),
aigalantzin (R ap. A
) .
(Gral,emnte. en ines.).
Tiempo antes de cenar.
"Temps qui précède le souper"
Dv.
"
Afalaintzinean erranen dut
"
A.
v. afalaurre.
Ezen bethiere afalaitzinean deitzen baitzituzten presuna gazteak beregana.
Ax 32 (V 19).
Afal aitzinean har oren-erdi bat, debozionezko irakurtza edo lektura bat egiteko.
Dh 55.
Berehala autoa hartu eta afal aitzinian, sartu ziren herrian.
Zub 112.