1.
(BN-baig ap. A),
haztoki (Dv→A).
"Cibum proebens locus, lieu qui nourrit, lieu où on a été nourri, élevé"
Dv.
"Lugar en que uno ha sido criado"
A.
v. haziterri.
Anziñako gauzen gañean itzkidatu izan duten ipinle guztiak batera esaten dute, ezen, gizakiaren lendabiziko seaska, azitoki eta bizilekua izan zala Asia deitzen zaion Probinzia
.
Izt C 11.
2.
(V-gip)
Ref.:
Etxba Eib; Elexp Berg.
.
Semillero.
"
Ortuko baztar baten genduan azitokixa, azittarakua eraitzeko eta landaria artu
"
Etxba Eib.
v. hazitegi.
Eskandaluko pekatua da pekatuen muintegi eta azitoki bat.
Ur MarIl 53.
Berriro negar egin nuan, baña malkoak, aserretzeko ordez, baretu egin ninduten... azitokia gertutzen duten udazkeneko euri aiek bezela.
Zink EEs
1927, 86.
3.
Centro de inseminación.
Ikusirik ze estadutan aurkituten ziran abereen paradaak [...] eta ez uste izanik Diputaziñoiak aurkituten dala azitokijak barriztetako eskubidiagaz, erabagi dau danak kendutia.
"
Los sementales"
.
(1866)
BBatzarN
221.