(
Añ),
lukurreru (
V-ger-m ap. A
),
lukreru (
Añ),
lukurleru.
"Usurero, logrero, lukrurua
"
Añ (sic, seguramente por lukrerua).
"
Euri ederra danean, lukurreruaren eskutikoa eztala esan oi da guretan (V-m)"
A.
Lapurrak, lukreruak, kutiziatsuak, alperrak, karestian garia ta artoa ezkutauten dituenak.
Añ
MisE
84.
Lukurleruek euren diruak zelaian zenbatu dagiezanean.
Larrak EG
1958, 317.
Avaro.
Lukurreru itzala zan, irapazten euana gorde ta gorderikoa eralten ezekiana.
(V-arrig).
A EY II 399.
Gizon zikoitz eta lukurreru horren bihotz gogortua.
Arti Ipuin 23.