1.
(V-gip, G-azp)
Ref.:
Etxba Eib;
Elexp Berg;
ZestErret
.
Pródigo, dilapidador, que trae la ruina a la casa.
"Se dice del hombre que no mira por la casa o va contra ella"
Etxba Eib.
"Dícese del que no mira por el bien propio, en broma, normalmente. Zer ibilli haiz hi etxeko oillaskua harrapau eta lagunartian jaten? Hi haiz etxekalte, hi!
"
Elexp Berg.
Cf. afrentacasas en LzG. Cf. ETXEKO KALTE (s.v. etxeko). v. ETXE-GALGARRI, E. -GALTZAILE, E. -JALE, E. -HONDAGARRI, E. -HONDATZAILE, E. -KALTEGARRI.
Kanpoan eder, etxe-kalte.
A BGuzur 153.
Aizeburu, etxekalte guztiak eta emakume arrotz lasai batzuek.
Ag G 351.
Norberaren gauzak zaitzen ez dakianari etxekalte esaten zaio. Euskaldunak euskera bere-berea du; etxekalte izan ez gaitezen, bada, euskaldunak zaitu, goratu ta edertu zagun euskera.
Belaus EEs
1926, 25.
[Ameriketara] etxekalte guztik aberastutzeko gogoan.
JAIraz Bizia 31.
Txoria deitzen zetsen etxe-kalte bat ba ei zan Plazentzian. Etxe-kalte bazan be andriak ei zituan frakak.
SM Zirik 76 (v. tbn. 53).
Kanpo eder ta etxe-kalteak, / promes faltsoa ugari.
Ayesta 123.
[Ardoa] edari etxe-kalte, / nasaikerien ate.
NEtx LBB 364.
Ez baitzen ez idazlea, ez pintatzailea, ez beste nolanahiko etxekalte horietakoa.
MEIG I 166.
2.
"
Etxe-kalte gauza asko eitten dia, se hacen muchas cosas en perjuicio de la casa"
Iz
ArOñ
.