Etim. Compuesto de egi- (rad. de egin) + -une .
(
V-ger ap. A
; Lar,
H).
Trato, convenio, contrato.
"Ajuste"
, "concierto, ajuste, pacto", "acomodamiento, composición" Lar.
v. itun.
Tr. Documentado en autores meridionales (en un principio vizcaínos, pero extendiéndose con el tiempo a textos guipuzcoanos) desde finales del s. XIX; el impulsor de su uso parece haber sido Azkue. En
DFrec hay 2 ejs.
Egiunea eginda badago, ez atzeratu.
A BeinB 68 (v. tbn. A Ezale 1897, 124a, A Ardi 69, A Y 1934, 8; en Azc PB 82 egiunea sustituye a tratua que aparece en Ur PoBasc 273).
Jakin eta aztertu gura dau Bizkaiko errijak zein eratan lotzen dabezan euren egijuniak.
"Contratación municipal"
.
ForuAB
67.
Ziñaltz-idazkarijak geure egijunia atondu dagijan.
Kk Ab I 78.
Baldintza ta egiune baten ordain.
(Quijote IX).
Ldi RIEV
1929, 211.
Zertako dira egijuniak.
Enb 134.
Zu ta bijon artian dogun egijunea.
Otx 28.
An berean egiten zuten egiunea, tratua,eguneko ainbat.
Ir YKBiz 353.
Aloger-egiune edo kontratu ori.
Eguzk GizAuz 151.
Gizarte-egiunetarako.
Zait Plat 94.
Tratu bat, egiune bat egin zuten, eta egiune ortatik sortu da boterea.
Vill Jaink 186.
Orduaz aurretiko egiuneari buruz.
Erkiag BatB 157.
Tiranoarekin egin egiunea.
Ibiñ
Virgil
117.
Egiunez eta tratuz finkatzen diren (zati-)hizkuntza artifizialetan.
MIH 106.
(Como primer miembro de compuestos).
Bere Artezkuntza berarizkua 1841ko egijune-Lagijak [Naparrari] ezautzen dautsona.
"Ley pacionada"
.
(1918)
ForuAB
141.
EGIUNEZKO.
Arbitrario, convencional.
Hitz eta gogoeten arteko lokarria [...] egiunezkoa da, ez gauzen izaeran finkatua.
MEIG VII 131.