I .
(Adj.).
1.
argibage (Añ).
Desprovisto de luz (luces...).
"Tenebroso"
Añ.
Azkarra edo baratsa, argitsua edo argibagea, olango edo alango irabazbidekoa.
Ag Kr 29.
O ardi gaixo, [...] sasirik sasi, galduta abilen ardi argigabe ori!
A Ardi 120.
2.
Falto de inteligencia.
Ah emakume argigabea! zer egiten dezu? [...] jaten du alort edo frutu debekatua, ematen dio Adani.
Ag Serm 128.
II .
(Sust.).
Falta de luz; eclipse.
"Eclipse"
Añ.
Argea da Eklipse edo argigabea.
Cb EBO 46.
Zer illun argi gabea! Gau illunaren ago! / Odeietan itzali da illargia lotsaro.
"La falta de luz"
.
Or Poem 540.
ARGIGABEKO
(Adnom.).
Ezta bera motel da argibakoa: azkarra da, sendoa, zala, [...].
Ag AL 140.