1.
(Urt II 284, Ht VocGr 419 (a-), Lar, H (a-)),
hariñazu (S ap. Lrq /hai-/; H),
hariñatsu,
haretsu (V-gip ap. Etxba Eib
; H (a-))
Arenoso. "Arenaceus" Urt II 284. "Arenosus, hareátsua. Littus arenosum, itsasbazter hareátsua" Ib. 286. "Sablonneux" Ht VocG 419. "Arenisco" Lar. "Ango ariatzia, aretsua; are garbi fiñ fiña, maria beran urriñerañok" Etxba Eib.
Etxe baten zimendiaren untsa eiteko [...] lurra untsa ideki beharzi lur arhiña eta hariñazia aurtiki, eta zilatu idiren artekan lurra aski gogor.
AR 263.
Arrobi areatsu bat.
Izt C 57.
Patar haretsu batean, / Ekhiaren khaldapean, / Karro bat behin zioan.
Gy 178.
Jadanik aphaintürik den lür batetan edo güne hariñatsü batetan, zointan ezpeita neke laboratzea.
Arch Gram 145.
Bidea hariña edo haretsu da, beraz nekhexko eta baratxexko gindohazen.
Prop 1901, 210.
2.
(Piedra) arenisca.
Elgoibarko Galdaramuño deitzen zaion mendian badira arrobiak, karezko arria eta areatsua iori ematen dutenak.
Izt C 56.
Badira arrobiak areatsu arri ederra ondo ematen dutenak.
Ib. 58.
Arri areatsu bikañenetakoa.
Ib. 58.