(V-ger ap. A
; Mg PAbVoc, Dgs-Lar 3).
Blanco; objetivo, fin.
"Objeto de alguna cosa. P. ej., el blanco de los tiros"
Mg PAbVoc.
Tirorik zuzenenak ez dira itura elduten.
fB Olg 34.
Guazan gere sailaren itura zuzen zuen, ta esan daigun.
Ib. 98.
Agindu bi oneetako ituba ta legegin santubaren gogua da.
fB Ic II 247.
Pekatura arrastaka legez eroaten gaituzan arako itua, gauzea edo personea.
Itz Azald 145.
Geroko saria da gure itu (blanco) bakarra.
Ayerb EEs
1912, 179.
Ingurukoren bat bere itu, xede, jomuga ta azken [izan oi yon biotzak]
.
Erkiag Arran 111.
ITU-ITUA.
"Lo muy preciso" Mg PAbVoc. "Lo indispensable" A.
ITU-ITUAN.
Justo, justamente.
Villasante, editor de CrIc, parece relacionarlo con ito.
--Asko da pekatu mortalik beregan ez ezagututia? --Asko da itu ituban sakrilejiorik ez egiteko.
CrIc 138.
Nekezale itu ituban edo ozta bizi dan bati.
Ib. 85.
Meza labur bat estu estuka ta itu ituban enzunda.
Ib. 99.