1.
(V-m ap. A
),
burujake (V ap. A
),
brujaka,
brujake (V ap. A
).
"Anguarina, especie de gabán sin cuello ni forma de talle"
A.
"
Brujakea da buru-jakea edo burutik beera janzi oi dana
"
Mg PAb 176.
2.
+
bujaka.
Morral, burjaca.
Buru- se trata sin duda una var. etimólogica; v. Mg in VMg 113: "Brujaka, viene de burujakea"; cf. DCECH s.v. burjaca.
Dauzkan sareak dira gu [txoriak] barrunbean arrapatzeko; ta bere lepo-zakua edo buru-jakea, gu gordetzeko.
VMg 71.
Bujakan erabillan / jateko gauziaz, / ardao ta ogiaz, / gaztai ta aragiaz, / al eban guztiaz, / indartu eban Peru / galdua gosiaz.
AB AmaE 342.