ezketino.
Tr. Documentado desde principios del s. XIX; sólo lo encontramos en textos vizcaínos.
1.
(
V-oroz-arr-ple-ger ap. A; H),
ezketio,
ezkeitio .
(Tras part.).
Después de.
Esaminau ezketio.
DurPl 116.
Ardija artu ezketijo.
Ib. 84.
Il ezketiño.
Añ
EL2
52 (
EL1 45 ezkero
).
Ea euren aldia eldu ezketiño zure erruz ezkonzagarik badagoz.
Ib. 141.
Bein ezkontzako berbea emon ezkeitio, ezkongei biok alkarregaz bazagoze.
Ib. 149.
Etxe ontan sartu ezketiño etxoat gauz onik ikusi.
Or Tormes 79.
(Tras alativo).
"
Gabera-ezketiño, belarria begi (V-ger)"
A.
2.
(V-oroz-arr-ple-ger ap. A).
(Tras part.).
Si, en caso de.
Igarri ezketio / berandu dodala.
DurPl 75.
Gabian benta guztia / egin ezkeitio.
Ib. 64.
Matrakan nekez asten zan, baña bein asi ezketiño [...] bere besoetako gabi aztunak erabilten ebazan.
Kk Ab I 31.
Bi juan ezketiño / batek bear galdu.
EusJok II 97.
Eruan ezketiño / errora eskua, / adarrak dantzan dabilz, / zoli ostikua.
Enb 161.
Astuak egazka egitten dakijela esan ezketiño be, siñistu egingo leuke.
Otx 116.
Par egin ezketiño / egiten naz poztu.
BEnb NereA 123.
3.
"(V-oroz-arr-ple-ger), ya que"
A.
EZKETINOKO.
Después de que, desde que.
Juan ziñian ezketiñoko / asko dauz zure gomutan.
BEnb NereA 66.
EZKETINOZKO.
Después de que.
Iñok zer esanikan / ezin leike artu, / egin ezketizko / proba akabatu.
EusJok II 83.
ORDU EZKETINO.
v. ordu.