I .
(Adj.).
1.
gozaga (
V-ple-arr-oroz-m ap. A),
gozaka (
V-m ap. A
).
"Amargo"
A.
Abszintio belharra bezain min eta gozo gabe.
Ax 355 (V 235).
"
Gozogabe (Sc), insipide"
Lrq.
2.
Vano, infructuoso.
Cf. gozo
(II, 4).
Ifernuko hitzkuntza, bekhatu idorra, gozogabea, arimaren galtzeko baizen deus balio eztuena.
Ax 269 (V 180).
Gaiza bano eta gozo gabia da gero jinen diren gaizetzaz nahasküra edo alagrantzia hartzia.
Mst III 30, 2 (SP probetxu gabea, Ch alfer bat).
3.
(G-to, L-ain, R ap. A; Dv),
gozagabe
(H),
gozabage
(H),
gozage
(Lar, H),
gozaga.
(Aplicado a personas)
arisco, malhumorado, desagradable; (aplicado a cosas) desagradable.
"Esquivo"
, "desapacible" Lar.
"Está de mal temple, [...] gozagea dago
"
Ib.
"Fâcheux, se dit des personnes désagréables par leur caractère"
Dv
(→)
A.
Agertu zan Kose Kusto: atzekatxu, nakar, gozaga, gogo barik, esku biak sakeletan sartuta.
A BGuzur 111 (cf. voc. final: "gozaga ta gozotasun baga, bardin").
Atseginagoa zen Lizardiren mundu geldia gaurko gozogabe hau baino.
MIH 227.
Pintura abstraktu hori da [...] gaurko bizimodu gozogabeari [dagokiona]
.
MEIG
I 66.
gozage (Lar).
"Bronco, en la voz e instrumentos gozakaitza, gozagea
"
Lar.
"Insuave"
Ib.
4.
"
Gozaga (Vc), tierra mal cuidada"
A.
5.
"
Gozaga (Vc), instrumento cortante mal templado"
A.
II .
(Adv.).
gozaga
(V-arr-oroz-ple.m ap. A),
gozaka
(V-m ap. A). "Amargamente" A. Cf. Lar: "Desapaciblemente, gozagero"; "destempladamente, gozagero".
III .
(Sust.).
gozagabe
(H),
gozage
(Lar). "Desabrimiento", "desagrado" Lar. "Absence, privation de douceur, suavité, affabilité, maturité, etc." H.
Am-Eskolastikak osoki bazakien zer gozogabetan zatzan haren iloba.
"Situation pénible"
.
Birjin
398.
Seinale ezagunak ageri ditu maitasunak [...]: ondoeza, ezinegona, gozogabea.
MIH 246.
GOZOGABEKO.
Amargo (fig.), triste.
Ezin sinetsizkoa da gozogabeko urteotan eman digun euskal bizitzaren irudi garbia.
MIH 33.