1. ( VP , VocCB , Lh), etxuragabe, etxurabage.
Desfigurado, deforme, deformado; deforme, informe; feo. "Desfigurado" VP 39r. " Itxuragabea, itxuragabia (V, G), desfigurado" VocCB. . Cf. itxurga.
Zeñ etxura gabe, itsusi, ori, illun ta ill otza geratzen dan [gorputza] . Cb Eg II 99. Atxur ta laiak geldi dagozanean, ugerrez beterik ta etxura bageak dagoz. Añ MisE 98. Zenbaiten ahotan trakets eta itxuragabe agertzen bada ere [euskara] . MIH 149.

2. (Dv A), itxurabage. Absurdo, sin fundamento. "Invraisemblable, qui n'a pas d'apparence" Dv.
Itztegi ospatsu onek badakartzi Gipuzkoako Kapituluan beste gauza geiago ere, egiazkoak ez diran moldakaitz itxura bageak. Izt C 132.

3. Despreciable, sin importancia.
Gutxiyena danak ere ez dauka / karga itxura gabia. EusJok II 146.

4. Impensable, inimaginable.
Aize-errotetako burrukaizun ikaragarri ta itxuragabe artan. "Jamás imaginada" . Berron Kijote 93.

5. Informe, que no tiene forma definida.
Lurra urrutira edatzen da itxuragabe. "Informis" . Ibiñ Virgil 101.

6. itxurabe (G-azp).
"Guztiz handia, izugarria. Jendetza itxurabia bildu zan " ZestErret.

1. De forma chapucera.
Eun-oiala darabill makilla batean jasota, itxuragabe ta zirriborroan egindako gizirudiz betea. Ag G 185.

2. Injustamente.
Aiñ itxura gabe ume gixajo ura ebaintzen ari zan etsai biotz-gabeari. "Sin ocasión" . Berron Kijote 62.

3. (G-azp) Mucho, más de la cuenta. "Itxuragabe edaten du orrek" (G-azp).
Ura eta argia itxuragabe ez ireintsitzea. "Abusos en el consumo" . EAEg 13-1-1937, 795.

Figura extraña.
Onek, alako itxuragabea ikusirik. "Figura contrahecha" . Berron Kijote 46. Izlariaren itxuragabeari begira gelditu ziran. "Extraña figura" . Ib. 63.