Manchar, mancillar.
Gure haragiarenik zerbait inperfekzione hekin nahasteka baita eta harzaz makulatuak baitirade.
Lç
Ins
D, 1v.
Hala non, paillardizari dagokan maneraz gutan deus makulaturik eztén.
Ib. D, 7r.
Hala diot mihia ezarria dela gure menbroén artean, zeinek makulatzen baitu gorputz guzia.
Lç Iac 3, 6 (He, TB likisten, Dv nothatzen, Ol narriotzen, Ker loitzen, BiblE kutsatzen).
MAKULATU GABE.
Sin mancha, limpio, inmaculado.
Egundano bekhatutan makulatu gabia, / berthutetan segitzeko egidazu grazia.
E 75.
O Birjina garbia eta nihoiz makulatu gabea!
Harb 56.