1.
(
B ap. A
; Izt VocC,
H (s.v. goaia)),
joaia (
y- Lecl, H),
joaire,
joanaira (
L-ain ap. A
),
goaira (
H).
Corriente; caudal.
"
Yoaia, cours, courant"
Lecl.
"
Erreka orrek joanaira ederra du
"
A.
"
Joai, corriente (Izt)"
Ib.
, pero en Iztueta sólo aparece "goaia, corriente del mar" y "joaira, curso del río". v. goaia.
Mendietatik amiltzen diraden urakin loditu eta pizkortzen dabelarik bere joaira.
Izt C 120.
Argi joaira.
SBaroj ( in
FRnatzesB II 123
).
Han-hemenka ibai-zola ere kraskatu zen, leize eta tulunbio batzu eginez, ur-joaira desberdinduz.
Lf Murtuts 2.
Bitarteko lur-zerra hori guri-guria da, liskatsua, lekada lodi baten parekoa. Jelada hortan gaindi badabiltza joaire edo kurrent batzu ekalderat buruz.
Herr 7-7-1960, 4.
[Iturri] biotatik darion joaira.
"El corriente"
.
Gazt MusIx 221.
(H, s.v. goaia
).
Curso, recorrido de un río.
Lau erreka oek beren joairan erabilten dituzte ogei ta iru errota iringille.
Izt C 101.
Canal.
"Canalón [...] zikinkerien joaira
"
Lar.
2.
(Lar, H (que cita el ej. de Birjin)).
"Aprovechamiento, adelantamiento, joaira, aurreratzea
"
Lar.
Hek gehiago lotzen zaizko othoitzari [...]; bainan begiratu behar dira bere joairan baratzetik, aski aintzinatu direlako aitzakiaren azpian.
"Dans leur course"
.
Birjin
104.
3.
"Ida"
, "partida de un lugar a otro" Lar.
4.
"Curso", "decurso" Lar (cf. tbn. Lar: "Curso, en las Universidades, urtajoaira"). "Derrota, camino" Ib. "Derrota, rumbo, itsas joaira, bidea" Ib.
5.
"Desconcierto de vientre [...] sabel joaira
"
Lar.
6.
(En la expr. bihotz-joaira, sentimiento).
Biotz-joaira berezia alabainan sendi diat Harrisen ganat.
Herr 18-1-1962, 4.