1.
(
S; Foix ap.
Lh.)
Ref.:
Lrq /báašt/.
Ralentizar; aminorar, aflojar (la marcha, el paso, etc.).
"Ralentir"
Lrq, Lh.
v. baraztu.
Otsogorrin behera ardiek, lasterka, / Zalhe igaran zien Gaztanbide'ühaitza; / Besarkagiala baikoz baraxtü ürhatsa.
'Elles ralentirent le pas'
.
Etch 348.
Sonulariak ez dü lanik ükhen haren zalhotü edo baraxtü beharrez.
(Hablando del xerrero de la mascarada).
Eskual 17-1-1913 (ap. DRA
).
Ralentizarse, ir más despacio.
Gaixo horik tiroa bezala phartitü dira gain-behera eta gero baraxtü nahi eta ezin.
Herr 29-8-1957, 3.
"(S), hacerse tardo"
A.
Azken hirur hilabetetan baraxtürik zen, prefosta, bena fedia seküla beno beleratzago zian, ezi üsü komüniantzen zian.
Herr 21-7-1960, 3.