muñuño,
muñuñu (
L ap. Lh
).
Lindo, bonito.
"Chose ou personne jolie et agréable. (S'emploie surtout au vocatif)"
Lh.
Zure andregaiak izango du izen bat oso moñoñua.
Alz STFer 117.
"Moñoñoa, moñoñua!" nere amonak [ziokan munduratu nintzanian]
.
Iraola 99.
Neskatx gazte artaz bada / asko gustatua, / izango da moñoñ ori / zeñek eskatua.
Yanzi 181.
--Ez gaiten hasarra, muñuñu! --[...]. --Gaixo muñuñu, badakizu, soberak ere sobera direla? --[...]. --Nere andre ttiki muñuñu hutsa, zer duzu, bizkarra hotza?
GH 1951, 47.
Erle muñuño, marmaritsu, / lorerik-lore zer dagizu?
Ilaunbe EG
1956 (1-2), 10.
"
Pauso moñoñua (irónico), pauso zarpalla, andar a zancadas"
BU Arano 219.
monona, muñuña (
BN-lab) .
(Forma de femenino).
"
Muñuña (BN-lab), cosa o persona linda y agradable"
A.
Uraxe izan zan neretzat, / monona, / pagua ta zelaña.
Noe 86.
I, moñona, noa ua?
Inzag RIEV
1923, 505.
Nexka muñuña batzu.
Barb Piar I 166.
Ahuntx muñuña bat ere eman zion Erreginari, beren esnearentzat.
Barb Leg 69.
(Uso sust.).
Salbador, lan ori ezta zure mo- / ñoñari xirri egitia.
Yanzi 230.
Neskatx gazte artaz bada / asko gustatua, / izango da moñoñ ori / zeñek eskatua.
Ib. 181.