1.
(V, G, B ap. A
; Lar, VP
42r, Añ, Dv, H (+ -kh-)),
ikaror (Vc ap. A),
ikakor.
Miedoso.
"Espantadizo"
Lar,
VP
, Añ.
"Tímido, asustadizo"
A.
Anima beldurtiegi, ikarakor edo egiaz eskrupulosoak.
Mg CC 157.
Ikarakor ta biotz gabea.
VMg 25.
Ain beldurtia zera erriertaren? ain ikakorra?
AA III 368.
Zergatik ikarakorra da [elea] eta ikarak argaltzen du.
It Dial 47 (Ur bildurti, Dv izipera, Ip lotsor).
Arkume ikarakor gaisoentzat egiñak.
It Fab 261.
Adalbaldo etzan ikarakorra.
Ag AL 111.
2.
Espantoso.
Egi ikarakorra! / Jaungoiko andija / otsein zittalen jakija.
(1902).
AG 2418.
Amets gaizto ikarakor, / zoazte urrun gau ontan.
Or MB 689.