1.
(
L-ain, B, Sal ap. A
; Hb),
bidakari.
Viajero, viandante.
v. bidelari.
Ordu artean bidekari guziak untzi ttipi batzuetan iragaiten ziren.
Prop 1882, 198.
Orhoit lur gainean bidekari zirela eta zure egiazko egoitza zerua dela.
Leon Imit I 17, 1 (SP sainduralea, Ch bideante bat, Mst bidejan[t] bat, Pi bidaztitzat).
Gogoratzen diotelakotz bidekari bat dela eta lur huntako zeretarik ez duela igurikatzeko deus.
Ib. 12,1.
Karrika zabal eta nasaiak, zolak ederki zimentatuak, eta bidekarien ibiltokiak ezin hobeki apainduak.
Zub 91.
Han gelditu ziren beraz bi bidekariak, zenbeit egun bederen egoiteko xedearekin.
Zerb IxtS 62.
Etziten harekin gal untziko bidekari guziak, urerat jauzi egin zuen eta berehala itsasoa eztitu zen.
Ib. 66.
Egon aldi on bat eginik mendian [ardiak] , jausten ari dira gure zelaietako penzetarat. Bidekarien ez sobera gostukoak izanik ere, plazerekin ikusten ditugu.
Herr 14-12-1961 (ap. DRA
).
(L-ain, B, Sal; Hb, Dv)
Ref.:
A; Izeta BHizt2.
.
"Coureur infatigable"
Hb.
"Marcheur"
Dv.
"Andador"
A.
"Andarín que camina con facilidad. Zu bidekari ona zara
"
Izeta BHizt2.
.
Zaldiak anhitz ttipiak [dira], bainan azkarrak eta bidekari gaitzak.
Prop 1880b, 20.
Bidekari izigarriak, dio idazlari frantses batek, mendietako ihiztari eta itsas arraintzale beldur gabeak, bazabiltzan aspaldion untzi ttipi batzuekin atunaren arraintzan.
GH 1921, 144.
(Uso adj., ref. a medios de transporte).
Untsi ederra [...]. Arras bidekaria bertzalde eta itsasoak guti higitzen duena. Ez da untzi hori Frantziako handienetarik, bainan ez dugu uste hobeagorik hainitz badela.
Zerb Metsiko 53.
(Uso adj., fig.).
Ta gure aro ta garai negargarri ontan iskillu (arma) bidakariekiko lanbide ta aritzeari lenbiziko emana.
"Al trabajo y el ejercicio de las andantes armas"
.
(Quijote IX)
Ldi RIEV
1928, 208.