(
V (-au), AN, BN, S, R; Lar, Añ, Dv (BN), H (G)),
oleatu (
Añ)
Ref.:
A;
Lrq
.
Dar la extremaunción; (aux. intrans.) recibir la extremaunción.
"Olear, dar la extremaunción"
Lar, Añ.
Oliatzen denak [...] errezebitzen du Espiritu sanduaren grazia.
Ber Doc 160v.
Eritarzün batetan ihor olia daitia berritan?
Bp I 79.
Konfesatzen bata, oliatzen bestea, maneatzen oni bere oatzea, eramaten ari eskatzen zuen jatekoa.
Mb IArg II 342.
(Santa Liduvina) oliatu zue Jesu Kristo berak.
(269).
LE-Ir.
Ez dala asko edozein gaixo kristinauba olietako.
fB Ic III 271.
Zertako da oliatako sakramentiua?
CatR 59.
(tal vez sust.; cf. oliatia ib. 53)
Goizan oliatia, arratzen sendo zen.
Alth Bot 2.
oleatu
(Añ),
oriotu.
Ungir.
Jesu Kristoren Odol preziosoaz garbitu, oleatu edo unjitua izan zera.
Cb Eg III 248.
Begiak oriotuteko denpora.
CrIc 168.
Orijotu edo unjidu zenduzan etorbarri edo katekumenuen orijuagaz bular eta espaldan.
Astar I 144.