1.
txisten (
V-m ap. A
),
txiztan.
Colgajo, parte colgante; rabo de un nudo.
"Colgajo, pingajo o támara que se arrastra"
A.
Buruko zapiaren atzeko txiztana dindilizka.
Ag Kr 12.
Paparra agirian ta gerriko txistana atzeko aldean dindilizka.
Ag G 195.
Lotu zuan ostera [buruko] zapi ori, txiztanak, belarritxo biren irudira, tente ta lerden jarriaz.
Ib. 53s.
Panazko praka lodiak erabili arren, beti ebillelako txistenen bat
dindilizka.
Zubk AGuzur 20.
(Fig.).
Bere egitekoan sortu eitekiozan gora-bera guztiak kontuan izanik, larogetalau lege-ataleko araudia eban. Txisten guztiak ondo lotuta geratzen ziran an.
Etxabu Kontu 108.
2.
"
Txisten, cordón para coser colchones (Vc)"
A Apend.
.