1.
(-ph- L; Dv, H),
zapatzale (B),
zapazale (-ph- S)
Ref.:
A (zaphatzaile);
Lrq (zaphazale)
.
(El) que pisotea, aplasta.
"Celui qui presse; au fig., oppresseur"
Dv.
"Opresor, el que aprieta u oprime"
A.
"Qui comprime"
Lrq.
Ungi ethorri bihotz sinple malezia gabeak, / eta munduko plazeren oñez zapatzailleak!
EZ Man I 87.
Othoitz dezatela Andredena Maria gezur guzien zaphazalea.
Prop 1881, 7.
2.
"Celui qui [...] apaise"
H.
BIDE-ZAPATZAILE
(-ph- Dv, H). "Bide zaphatzailea, batteur de pavé, de chemins, fainéant, vagabond" H.
Alferkeriak ezin sorraraz ogia, / beharko du asmatu zenbeit tzarkeria. / Bide zapatzaileak dire higuingarri.
Hb Esk 166.
KARRIKA-ZAPATZAILE.
"Karrika-zaphatzaile, batteur de pavé, d'estrade" Dv.