1.
(Onomat. de charlar, hablar sin parar).
Hautuak edo elekzioneak egin behar direnean, gizon erlijione gabeak hor dabilza tirripiti tarrapata egia baino gezur gehiago daritela.
EskLAlm 1873, 2.
Hainbeste hel-hel eta heiagoraren ondotik uste nizün nonbait zerbait bazela; bestela zertako hainbeste tirripita-tarrapata?
Eskual 13-6-1913, 3.
Soustelle jauna mintzo da tirripiti-tarrapata Angles-Amerikanoen kontra.
SoEg Herr
28-11-1957, 1.
2.
(
B, BNc ap. A; H).
"
Tirripiti-tarrapata barreiatu ziren batzu hunat, bertzeak harat, ils se dispersèrent en hâte précipités les uns d'un côté, les autres d'un autre"
H (s.v. tarrapata).
"Onomat. de correr y desbandarse"
A.
(Onomat. del correteo de pequeños animales).
Tirripiti-tarrapata, kirriki-karraka, bakerik ez daukute emaiten [saguek]
.
EGAlm
1895, 45.
"(BN-ciz-mix), onomat. del ruido de zapatos al andar"
A.
(Onomat. de la marcha decidida).
Ordu artio Angles eta Españolak itsasoan nagusi ziren; bainan erregeen erregeak bethi ba: Eskualdunak itsas-gainean tirripiti-tarrapata abiatuz geroz, espantu guti ala Anglesek ala Españolek.
GH 1933, 200.
3.
ttirripiti-tarrapata. (Onomat. del estruendo de una caída).
Bai eta otso, ttirripiti-tarrapata jautsi, / Ez baitzuen bizkar-hezurra hamarretan hautsi!
Leon GH
1957, 353.