(Lh),
durduzia,
durdus (BN ap. A
).
Turbación, desconcierto, duda, vacilación.
"Vértigo"
A.
"Idée générale d'hésitation, de trouble"
Lh.
Iguzkiari bekhoz-bekho eta durduzarik gabe so egiten diona.
Arb Erlis 9.
Durduza batek hartzen gitu.
JE Ber 75.
Azpitik ezagun dituzten gapirio ozkatuek durduza bat emaiten daukutela.
Ib. 78.
Den gutieneko durduzarik gabe, [...] besagainka bota ziozkan [xardinak] hirugarren sorginari.
"Sans hésiter"
.
Barb Leg 147.
Loaren loaz buruaustea ta durduzia uxatutearren.
Erkiag BatB 112.
Batzu eta besteak durduzan, ez jakin hedatu behar zen belarra aintzina ala bere gisa utzi!
Larre ArtzainE 49.