(V, G ap. A
).
Llenar(se) de deudas.
"Acribillarse de deudas. Berorren burua zorpetu dau gizagaiso orrek, iñori mesede egitearren; eta aor dago zorrai erantzun ezinda
"
A.
Eztabe inoz bururik jasoten; beti bizi oi dira zorpeturik.
CrIc 87.
Umeez beterik, zor peturik, zorrai eranzun ezinik.
Añ
NekeA
221.
Guraso alperrak [...] etxia saldu, aziendak zorpetu ta umiak pobretu ditubeenak.
fB Ic II 143.