1.
(AN-larr ap. A
).
"Esplendor, brillo"
A.
v. dirdai, dirdira.
Poztutzeko aski det zure begien / dirdaria.
Jaukol Biozk 77.
Gau-oialak, zuta / beltzez, zearra / dirdariz.
Ldi UO 28.
2.
"Oscilación, del funepéndulo, dirdaria
"
Lar.
3.
(Uso pred.).
Brillante, resplandeciente.
Edurra dago eun barri / --piñadietan ez soilki-- / mendi ta ibarrez, dirdari.
Gand Elorri 59.
Odeiez Jainko-gurdi / irauli diraul, azkar, dirdari.
"Reluciente"
.
Gazt MusIx 125.
Sirius zeruan zegoen dirdari.
Ibiñ
Virgil
116.
[Buruzagi bat] txinpart iario egongo da urrezko orbanez dirdari.
Ib. 109.