1.
almentsu (Lar, Añ),
almendutsu (H).
Poderoso.
v. ahaltsu.
A lander almentsuak!
"¡Ah villanos con poder!"
.
Iza EE
1881a, 237.
Zeru izarratua, Jaungoiko almentsuaren lanik ederrena.
Camp EE
1882a, 34.
Errege aundi, jaun almentsuak eta gañera umantak.
Otag EE
1882c, 280.
Dierri almentsuen desegintza.
Ib. 413.
Bere begietan ikusi nuen distiari bat iñoiz ez bezelakoa eta almentsua.
Ib. 584.
Deabruen alegiñ gaiztoak menderatzeko indarra eman ziezun ispiritu almentsu edo potestadeen Jaun eta Jaungoikoa.
SMiguel 21.
(cf. infra (2))
Pakea nai du almentsuak (poderoso).
Iraola EE
1897b, 49.
Orra bada nun gure aurrekoak sua, sagusarra [...], eta orrelakoak, gizona baño almentsuagoko izakitzat eduki izan dituzten.
JMB LEItz
98.
2.
Potestad (clase de ángeles).
Eskatuko dio Almensuak deritzaien zeruko Aingeru taldeari lagundu dezaiotela.
Ant JesBi 27.
Indarlari edo Birtuteak, Almentsu edo Potestadeak, Lenenkoi edo Prinzipaduak.
SMiguel 6.