buska . (Empleado en casos locales de decl. sing.). Cf. buskatu .
BUSKAN.
"Buskan ibilli, se dice del que anda en busca de aventuras equívocas. Oiñ be a buskan dabill zerbaitten ondorik, anda husmeando" Etxba Eib.
"
Buskan erakutsi, educar al perro. Gaztetatik buskan erakutsittakua zan txakurra
"
Ib.
BUSKARA.
A la busca.
Oihan bat zen hüillan hantik, laister harat Souza zena abiatü, bazka zerbaiten haurrentzat buskara.
Egiat 161.
Ausartze egiazkoa eztoa peligro buskara, bena hartara behar badü doa ehün bizi balütü bezala.
Ib. 255.