(S; T-L),
lafa-lafa (BN-baig, R),
llapa-llapa (Lh)
Ref.:
A (lafa-lafa);
Lh;
Lrq
.
"Ruido que hace el perro al comer"
A.
"(S-saug), onomat. glouglou qu'on fait en buvant. Pour les chiens on dit llapa-llapa
"
Lh.
"
Lapa-lapa, en lapant"
Lrq.
"Laper, lapa-lapa edan
"
T-L.
Cf. lapatu.
Zakurrak bezala edaten du, lapa-lapa eta zurrungatzen.
Herr 2-2-1961, 1.
Hantik harat belhar zopa edaten nuen lapa-lapa.
GAlm 1968, 54.
(ap. DRA)