1.
Zumbando; haciendo ruido, con estrépito.
Itsasoa jauzika eta haren tirainak burrunbaka erabiltzen dituenak, armadetako Jauna deitzen denak.
Dv Ier 31, 35 (Ker orroaka).
Eta herioa bethi heldu, orotarik, hegaldaka, / Gau et'egun xixtuka, orroaz, garrasian, burrunbaka.
Barb GH
1926, 131.
Erleak burrunbaka, lothuak lanari.
Barb (ap. DRA
).
Orduan berean, bere azken oldarra hortan botatu balu bezala, kalerna barreiatu zen burrunbaka.
"Dans un mugissement"
.
Barb Leg 149.
Garagarrillean erleak erlauntzian burrunbaka.
TAg GaGo 85.
Goiak burrunbaka, bideskak dardaratzen... / txorabil-bideak ez eiztarik izutzen.
Goen Y
1934, 93.
Liztorrak eztenka ta burrunbaka esnarazi dutena bezela gelditu zan neska.
TAg Uzt 246.
Orregatik [...] mende ontako aundinaiari "burrunbaka ari zakio", ta "mendi-oiñarriak ikara dauzkazu".
"Intonas"
.
Or Aitork 291s.
Ganbaran berriz mintzatzen hasi ziren, erleak kofoinean burrunbaka bezala.
JEtchep 103.
Berehala ortzantza burrunbaka hasten da.
Ib. 49.
"Refunfuñando (Lander)"
DRA
.
2.
burrumaka
(L-ain ap. A). "Rodando" A.
BURRUNBAKAKO.
Estrepitoso.
Ondoren, burrunbakako ostotsaz Aren mintzo ozenak zart egiten du.
Ol Iob 37, 4.