(
gral.; Dv),
etsekotu
Ref.:
A (que cita a Mg);
Lh (que cita a Dass-Eliss);
Elexp Berg
.
(Prop. y fig.).
Familiarizarse, acostumbrarse, aclimatarse; convertir(se) en doméstico, en parte de la casa; domesticar.
"Devenir familier dans une maison"
Dv.
Pekatubakaz ezagun, adiskide ta etxekotu dana, dabill gero piestan pekatubakaz.
Mg CO 106.
Antxiñatik etxekotuta daukaguz entzule onek; adiskide ta bezero zaarrak doguz.
A BeinB 72.
Lenengo egunetan sartu-barrie nintzen da [...], isilik ibili bear, zer ba? Baie gero txalupen etsekotu nintzenean, mutilek, guztiek egoten zirean neuri aora begire.
A BGuzur 130.
Gaztea atxematen bada, usapala arras etxekotzen omen da.
Dass-Eliss GH
1924, 468.
Euskerak etxekotu gaitzake oraindik senide guztiok: euskera-gabetzeak arroztu.
Ldi IL 67.
Etzen lan errexa betizo baten biltzea, etxekotzeko edo saltzeko.
Zerb Azk 46.
Nehoiz ere ez ziren beren langintza berriotan etxekotu.
Mde Pr 139.
Semenario ideki-berrian sartu zen [...] 13 urtetan. Ez zen aise etxekotu. Orduko paper zaharrek alfer eta buruzkin egiten dute.
Lf ELit 196.
[Maileguak] erabat etxekotu ez ditugun bitartean.
MEIG VII 191.
Incorporar a la casa, a la hacienda.
v. etxetu.
Gauza ostuba lenenguan biurtutia ez zan orren gauza gatxa, baña etxekotu ta aragitu bada, nok atera untze ain gogortu ta sartuba?
Mg CO 111.
(Tras gen.).
Apez arraro hori denekilakoa izana zen herri hortan [...]. Bere etxekotuak zituen gazteak.
Larre ArtzainE 277.