1.
(Lar→H, Aq 705 (G)),
lanbarri (V-ple-arr-oroz-m-gip ap. A).
"Roza, la acción de rozar"
Lar.
"Artiga, tierra recién labrada"
Ib.
"
Lanbarrixa eiñ, roturar una tierra por primera vez. [...] Lanbarrixa esate jako leku berrixan luarrixa eiñ danian. Lanbarrixa ein dda
"
Elexp Berg.
2.
(G-azp-to, AN-larr)
Ref.:
A EY III 344; Gketx Loiola; Asp Leiz2; ZestErret.
"El que hastiado de un trabajo anda en busca de otro (G-to)" A EY III 344. "Lanberri, que le gusta cambiar de trabajo" Garate Cont BAP 1957, 50. "Persona inconstante, voluble. N-tarrak oso lan-berriak dira" Gketx Loiola. "Lanberri haiz hi, lanberri! Beti bestian lana ona" ZestErret.