1.
Embellecimiento, adorno.
Cf. LINO-APAINTZE (s.v. liho). v. apaintza
(2)
, apainketa.
Ta igan da, bere mez hau emateko behar zituen soñeko-era ta apaintze guziekin.
Mb OtGai III 32.
Andre-serorak ditu Elizak arthatzen, [...] / aldare aphanitzetan [sic por aphaintzetan] bere gutizia.
Hb Esk 202.
Jokuak, danzak, pestak, apaintze andiak, konbite andiak ta komediak, ez dira berez gauza gaiztoak.
Echve Dev (ed. 1885) 107 (ap. DRA
).
Ez zian phensatzen bere begithartiaren, bere bilhoaren, bere khorpitzaren aphaintziari eta aphaingarrier baizik.
Ip Hil 114.
Ez dute aphaintze luzerik egiten. Oihal zergada bat errainetarik behera eta xamar labur bat sorbaldetik, horra guzia.
Prop 1897, 117.
Batez ere, eleen apaintze ta gaizkakundeari buruz, olerkariari ez bezakio iñork ken oro-aal bezelako bat.
Ldi IL 37.
2.
Preparación; organización.
v. apaintza.
[Lehen komunioneko] haur gaixo horiek ezen hirur egun osoz izan dute predikari Aita Hyppolite Fleury, aphaintze mota horri aspaldidanik ohartua, haurren bihotzeko bidexkak nihork ere baino hobeki ezagutzen dituena.
Prop 1901, 221.
Bi amatxi baginituen Bastidan, bat bestea bezain otoitzekoak, beren etxeko joste eta apaintze lanen gainerat.
Larre ArtzainE 84.