(Gèze, Dv→A, H),
arraerosle.
Redentor.
v. arrerostzaile.
Sakramentia behar beitzaikeie eman edo administratü, han Jesus-Krist gure arrerosle Dibinuaren othoitzeko.
Mercy 31.
Arrerosliaren <Arresloriaren> Ama.
Ib. 22.
Adora ezak Js. Krist / gure arra eroslia / jin zia Zelietarik / gure Salbatzera.
Xarlem 914.
Laidatü zirela Jauna / Mündiaren arreroslia.
Mustafa 155.
(ap. DRA)
Oi nere Arrerosle ona, ez othe dezaket bada zuganik igurik ahal othoitz bera zeruan?
Dv LEd 147 (Cb Eg II 79 Erredentore).
Grazia güziak, Jesus Krist gure Arrerosliaren eta gure Salbazaliaren mereximentien berthütez baizik eztira emanak.
CatS 27.
Ezen badakit ene arreroslea bizi dela.
Etcheberry 57.
Lau mila urthez mündiak egürüki dü gizonkentiaren Arrerosle hura eta haren Ama jinkozkoa.
Ip Hil 8.
Nuiz eta Arraerosliaren graziek mardotüren beitie zikhoizkeria.
ArmUs 1907, 113.
Badakit ene arreroslea bizi dela eta azken egunean phiztuko naizela lurretik.
Zerb IxtS 32.