(Sc ap. A; SP, Dv, H),
auritu.
Decaer; hacer decaer.
"Faire dépérir"
SP (que cita, como tbn. Duvoisin y Harriet, a Oihenart).
"Dépérir, faire dépérir, ruiner"
Dv.
"Périr, dépérir, appauvrir"
H.
"Enflaquecer. Murru hau aurritu dük (Sc), este muro ha hecho vicio. Gizon hori nula aurritu den (Sc), ¡cómo se ha desgalichado ese hombre!"
A.
"
Auritzia, anderatzia, funditzia"
Alth in Lander RIEV 1911, 597.
"1.º affaiblir; [...] 2.º être diminué (au moral)"
Lh.
Cf. 1 aurri.
Kozina gizen-egiak iabea du ahultzen eta etxea aurritzen.
"La cuisine trop grasse amaigrit le maître, et fait dépérir la maison"
.
O Pr 110.
Hil gitian berdhüdian gure anaientzat ta eztezagün lohizta gure gloria bizio aurritü dereikien dremendenaz.
Egiat 201.
Sarthü ziren Tenploan, einhiak, bihozminak eta nigarrek aurritürik.
Ip Hil 134.
Hura zen hura etxiaren teslata! hegatza lürrari so, mürriak aurritürik eta erdiatürik.
GH 1932, 404.
Herriko eliza aspaldian aurritzen hasik zena, bi hilabetez kartzelako langilek arraberritü die.
Herr 25-5-1961 (ap. DRA
).
AURRITUXERIK.
"Aitañi aurritüxerik dizügü, notre grand-père est un peu atteint" Lh.