(-nh- S ap. Lrq
),
anartino (anhartino S ap. Lrq
; Arch UFH (S)).
Hasta entonces.
"Jusqu'à ce moment-là"
Lrq.
v. anarte.
Azken iuiamendu jeneralian aseko da [herioa] iagoitikoz, anhartino ez.
Tt Onsa 41.
Tronpeta soinuz Ieriko hiria Iosuek hartu zian, zazpitan hiriaren unguria aphezok, eta soldadoek eginik, eta ez anartino.
Tt Arima 41.
Linboetara; anhartio hil zirenen, arima honen hantik idokitera, zoin lürpe hartan haren aidürü baitzaudian.
Bp I 35 (Duvoisin copia erróneamente anarteo).
Oroz onsa kofesatü ahalik sarriena eta anhartio hetzaz dolü handi bat hartü.
Ib. 154.
Gero gero bezala / Bentüraz enizate bizi / anhartio phürü untsa izan / Eskele lagün zunbaiteki.
StJul 54.